Wybór właściwej metody wykonywania spawów to jedynie pierwszy krok, który musimy postawić, chcąc kupić spawarkę. By faktycznie ocenić możliwości i przydatność konkretnego modelu, konieczne będzie sprawdzenie jego najważniejszych parametrów technicznych. Tłumaczymy, na które z nich powinieneś zwrócić szczególną uwagę.
To, której techniki spawalniczej powinniśmy użyć, będzie zależeć między innymi od charakterystyki materiału, zastosowania konstrukcji oraz pożądanego efektu estetycznego. Wyróżnia się trzy podstawowe rodzaje spawarek:
Charakter spoiny będzie różnił się w zależności od użytego urządzenia. W ofercie producentów znajdziemy także spawarki uniwersalne, pozwalające na wybór konkretnej metody. W bardziej szczegółowy sposób kwestię tę tłumaczymy w naszym poradniku poświęconym rodzajom spawarek i technik spawania.
Każdy profesjonalny sklep internetowy podaje w kartach produktowych spawarek szereg parametrów, które określają możliwości urządzenia. Ich przynajmniej podstawowa znajomość będzie niezbędna podczas zakupu. Poniżej znajdziesz najważniejsze spośród nich.
Napięcie zasilania oznacza napięcie sieciowe, które jest niezbędne do prawidłowej pracy urządzenia. W większości spawarek wynosi ono 230 V/ 50 Hz. Często podawane jest jako zakres 220-230 V. W maszynach o bardzo dużej mocy stosuje się zasilanie trójfazowe, wymagające podania napięcia 400 V.
Napięcie bez obciążenia (inaczej napięcie na biegu jałowym) to z kolei parametr podawany głównie w spawarkach MMA, często z tolerancją ± 5 V. Określa on minimalną wartość napięcia, przy którym urządzenie jest w stanie zajarzyć łuk i rozpocząć spawanie. Dla przykładu spawarki o napięciu jałowym ok. 50 V będą nadawały się wyłącznie do pracy z elektrodami niskonapięciowymi.
Jeden z najważniejszych parametrów każdej spawarki, podawany najczęściej dla najwyższego dopuszczalnego prądu spawania. Jest on wyznaczany dla 10-minutowego przedziału czasowego, podzielonego na dwa odcinki:
Dla przykładu, jeśli znamionowy cykl pracy spawarki wynosi 70% dla prądu 180 A, oznacza to, że może ona pracować pod tym obciążeniem przez 7 minut. Pozostałe 3 minuty urządzenie musi być wyłączone.
W spawarkach uniwersalnych podawana osobno dla metody MIG i MMA. Jest to moc pozorna, pobierana przez urządzenie, wyrażana w woltamperach (VA) lub jednostkach pochodnych (kVA i MVA). Stanowi iloczyn napięcia skutecznego i prądu. W dokumentacji technicznej spawarek podaje się ją zamiast mocy wrażanej w watach. By przeliczyć woltampery na waty, musimy znać wartość współczynnika mocy modelu.
Podawany na tabliczkach znamionowych jako cosφ współczynnik mocy mówi nam, jaka część energii pobranej z sieci (mocy pozornej) zamieniana jest na pracę. Weźmy za przykład spawarkę o mocy wejściowej 2300 VA i cosφ 0,8. Takie dane będą oznaczały, że wykorzystuje ona około 1840 W. Im wartość współczynnika jest bliższa 1, tym większą wydajność oferuje konkretny model.
Podawany osobno dla metody MIG i MMA. Określa natężenie prądu pobieranego z sieci, niezbędnego do spawania konkretną metodą. Będzie zależny m.in. od wartości prądu spawania wybranej przez operatora.
Inaczej napięcie i prąd spawania, podawane osobno dla metody MIG i MMA. Parametry te będą określały zdolność urządzenia do spawania wybraną metodą. W większości przypadków do miększych metali w zupełności wystarczają spawarki o prądzie 200 A. Chcąc łączyć grubsze i bardziej wymagające odmiany, konieczny może okazać się zakup dużo mocniejszego urządzenia. Dobre spawarki pozwalają na regulację natężenia, znacznie zwiększając zakres możliwych zastosowań. Za przykład może posłużyć nam model WABROTECH MIG-200P.
Podawany dla spawarek TIG, w których zajarzenie łuku odbywa się przez krótkotrwałe potarcie elektrody nietopliwej z przedmiotem lub specjalną płytką startową, a następnie jej szybkie cofnięcie. Ustawia się go na początku procesu w zależności od grubości i rodzaju spawanego materiału, a także średnicy elektrody. Zbyt niski prąd zajarzenia uniemożliwi powstanie łuku, z kolei zbyt wysoki może doprowadzić do uszkodzenia elektrod lub konstrukcji, np. cienkich blach.
Prąd krateru stosowany jest w spawarkach TIG na końcu procesu spawania do utrzymania łuku w końcowej części spoiny. Niweluje to powstawanie kraterów, które mogłyby spowodować jej osłabienie i stanowić potencjalny punkt, w którym powstaną pęknięcia. Jego wartość jest zawsze niższa od prądu spawania.
Parametr pojawiający się w spawarkach z funkcją TIG AC i podawany w zakresie procentowym. Określa stosunek czasu spawania prądem zasadniczym (wysokim) i prądem podstawowym (niskim). Zmniejszenie balansu powoduje zwiększenie ilości ciepła, a tym samym uzyskanie węższej spoiny. Zwiększenie balansu pulsacji z kolei przekłada się na mniejszą ilość ciepła, szerszą spoinę i płytsze wtopienie, jednak przy znacznym obciążeniu elektrody.
Odnosi się do spawania TIG AC. Jest to częstotliwość, z jaką natężenie prądu spawania przechodzi od natężenia zasadniczego do podstawowego w ciągu sekundy. Będzie ona wpływała na głębokość penetracji, szerokość kałuży spawalniczej oraz jakość i wygląd spoiny. Może przyjmować wartość do kilkudziesięciu Hz.
Kolejny parametr spawarek TIG. Opisuje on, jak duża część elektrody zostanie oczyszczona z tlenków przed rozpoczęciem spawania. Elektrody wolframowe mają bowiem tendencję do utleniania, co może zanieczyścić stop spawalniczy, wpływając tym samym na jakość spoiny. Szerokość ta podawana jest w zakresie procentowym.
Zbyt wąska szerokość czyszczenia może spowodować pozostawienie tlenków na elektrodzie. Zbyt szeroka z kolei będzie powodowała straty materiału, skracając żywotność elektrody. Wartość tego parametru powinna być dobrana indywidualnie m.in. w zależności od rodzaju spawanego metalu, grubości elektrody, prądu spawania i rodzaju gazu osłonowego.
Czas wypływu gazu przed rozpoczęciem (inaczej czas przedpływu) w spawarkach TIG to czas od wciśnięcia przycisku w rękojeści do momentu zajarzenia łuku, który zwykle wynosi powyżej 0,5 sekundy. Czas wypływu gazu po zakończeniu jest z kolei czasem od wygaszenia łuku do zamknięcia zaworu gazowego. W przypadku jego zbyt krótkiego trwania ryzykujemy utlenieniem spoiny.
Nazywane także czasem narastania i opadania prądu. Pierwszy z nich opisuje czas narastania prądu od początkowego do wartości ustawionej. Drugi z kolei wyraża czas opadania prądu spawania od wartości ustawionej do zera lub prądu krateru.
Grubość elektrody wpływa na zdolność do spawania konkretnych materiałów. Im będzie ona większa, tym grubsze materiały będziemy w stanie złączyć dzięki zwiększeniu energii cieplnej, wprowadzanej do stopu. Elektrody o mniejszej średnicy będą z kolei lepsze do bardziej precyzyjnego spawania i kontrolowania kształtu kałuży spawalniczej. Otrzymana w ten sposób spoina będzie cechowała się jednak mniejszą głębokością penetracji. Upraszczając, możemy przyjąć, że na każdy 1 mm elektrody przypada ok. 50 A mocy spawarki.
Klasy izolacji opisują poziom izolacji termicznej i odporności na ciepło konkretnych modeli spawarek. Zgodnie z normami europejskimi wyróżniamy następujące spośród nich:
Parametr ten opisuje odporność spawarki na ciała stałe (cyfry 0-6) i wodę (cyfry 0-8), zgodnie z normą PN-EN 60529:2003. Większość modeli dostępnych na rynku wyróżnia się klasą IP21 lub IP33.
|
Pierwsza cyfra |
Druga cyfra |
|
0 – brak ochrony |
0 – brak ochrony |
|
1 – Ochrona przed ciałami stałymi o średnicy ≥ 50 mm i większymi oraz dostępem do części niebezpiecznych wierzchem dłoni |
1 – ochrona przed przedostawaniem się wody przy kroplach opadających pionowo |
|
2 – ochrona przed dotknięciem palcem i przedostawaniem się do wnętrza ciał stałych o średnicy ≥12,5 mm |
2 – ochrona przed przedostawaniem się wody przy kroplach opadających pionowo na urządzenie odchylone o 15o od położenia pionowego |
|
3 – ochrona przed dotknięciem narzędziem i przedostawaniem się do wnętrza ciał stałych o średnicy ≥ 2,5 mm |
3 – ochrona przed przedostawaniem się wody przy natrysku pod kątem 60o od pionu |
|
4 – ochrona przed dotknięciem drutem oraz przed przedostawaniem się do wnętrza ciał obcych stałych o średnicy ≥ 1mm |
4 – ochrona przed przedostawaniem się wody przy rozbryzgiwaniu jej na obudowę z dowolnego kierunku |
|
5 – ochrona przed dotknięciem drutem oraz ograniczona ochrona przed pyłem |
5 – ochrona przed przedostawaniem się wody przy oblewaniu strumieniem z dowolnego kierunku |
|
6 – ochrona przed dotknięciem drutem, obudowa pyłoszczelna |
6 – ochrona przed przedostawaniem się wody przy oblewaniu silną strugą |
|
|
7 – ochrona przed przedostawaniem się wody przy krótkotrwałym zanurzeniu urządzenia w wodzie o określonym ciśnieniu |
|
|
8 – ochrona przed przedostawaniem się wody przy długotrwałym zanurzeniu urządzenia |
Spawarki mogą służyć zarówno jako urządzenia stacjonarne, jak i przenośne. W tym pierwszym wypadku mamy na myśli przede wszystkim modele o dużej mocy, które za sprawą swoich ciężkich i dużych transformatorów mogą nie nadawać się do częstego transportu. Przeciwwagę dla nich stanowią spawarki przenośne, popularne wśród specjalistów budowlanych i majsterkowiczów, których waga mieści się zwykle w granicach do 15 kg. Tego rodzaju urządzenia – poza niższą mocą – oferują tak samo rozbudowaną funkcjonalność i sprawdzą się w niemal wszystkich zastosowaniach.
Darmowa dostawa od 1000 zł
nie dotyczy palet
1 rok gwarancji
z możliwością rozszerzenia
Serwis D2D
naszych towarów
Szybkie płatności
bezpieczne transakcje
30 dni
na zwrot
